Zaterdagavond. Manlief, dochterlief en ik hebben net het tweede deel van Jumanji gekeken. Ik zit nog even te zappen.
Dan kom ik op een eerbetoon aan een van mijn muzikale helden.
Hij wist altijd de aandacht te vestigen op ‘het juiste’.
Zijn liedjes – hoewel ik dat verkleinwoord heulemaal ongeschikt vind voor de grootsheid van zijn werk – zijn geniaal in alles:
- Tekst (maatschappelijk betrokken, subtiel, direct, to-the-point, controversieel)
- Artistiek niveau (de top)
- Fabuleus geluid (onnavolgbare gitaarsolo’s)
- Knallende energie (die powerrrr)
- Artiest van wereldformaat (miljoenen platen verkocht en zichzelf trouw gebleven)
- Perfectie in uitvoering (vormgeving, kleding, dans, dansers op het podium)
Toen de platenboer dacht de duimschroeven bij zijn muziekslaaf aan te kunnen draaien, veranderde hij zijn naam in TAFKAP, The Artist Formerly Known As Prince.
Prince nam geen blad voor de mond. “Ja doei, ik ben je slaafje niet!”
Hij sprak zich uit. Heldere taal.
Redacteuren vinden dat tof, als jij dat durft.
Zelf hou ik er ook van.
Want met ‘misschientjes’ en ‘wellichtjes’ kom je niet op de voorpagina van de Volkskrant, het FD of NRC. En zeker niet bij Jinek of een spraakmakend radioprogramma.
Disclaimer: jouw verhaal moet wél met feiten, onderzoeken of cijfers onderbouwd zijn.
Want journo’s checken of het waar is wat je zegt, en of het een grote groep mensen aangaat, en of de meeste lezers/kijkers/luisteraars het nog NIET weten.
Dan maak je kans.
Maar voor roddels is er geen plaats, althans, niet in de ‘serieuze, traditionele media’. Het blaadje van Jort daargelaten. 😉
Prince had trouwens een hekel aan roddelrubrieken.
Maakte-ie een scherpe song van:
“I just can’t believe all the things people say
Controversy”
Als jij net als Prince geniet van de spotlight, denk dan eens na over hoe je jouw publiek bereikt op een integere manier.
Zonder die gladde verkoperstaal.
Zonder geschreeuw.
Door juist jezelf te zijn en te zeggen waar jij voor staat.
Wat er ook gebeurt: jouw verhaal moet blijven staan.
Prince had er voor een van zijn bekendste nummers iets gaafs bedacht: hij liet een keer een flinke stortbui op het podium neerkletteren.
Best gevaarlijk als je weet dat de combi water en elektronica voor onbedoeld vuurwerk zorgt.
Sodebliksem zeg.
Hij haalde er de nummer 1 mee, en stond maandenlang in de hitlijsten.
Daar had hij wel wat voor over: een nat pak, bij de Super Bowl.
Als jij nu zwetend in een nat paars pak achter je laptop zit (omdat je net stiekem mee hebt staan luchtgitaren) én kortsluiting in het hoofd van de journalist wilt voorkomen, kom dan nu in actie. Boek dan een strategiegesprek bij mij. 🙂 Ik heb adembenemende adviezen voor free publicity.
Of – nog makkelijker – meld je aan voor de gratis webinar De 5 fameuze fiasco’s bij free publicity op woensdag 2 december aanstaande om 14.00 uur.
Ik zie je!
Linda – purple rainlover– Graanoogst
