De pers benaderen betekent meer dan alleen ‘je persbericht over de schutting gooien bij een willekeurige redactie’. Er zijn een aantal insider trades die geen enkel PR-bureau of communicatiebureau jou wil vertellen. Waarschijnlijk omdat ze bang zijn dat zij zelf overbodig worden of omdat jij het zelfstandig – zonder hun hulp – op gaat pakken. Ik ben echter van mening dat jij als expert erbij gebaat bent om het journalistieke spel te snappen. En na een poosje begeleiding kun jij dan prima zelf het podium pakken…
In deze en de komende drie blogs ga ik daarom 4 geheimen met je delen die cruciaal zijn wanneer jij de pers gaat benaderen. Vandaag verklap ik jou alvast het eerste geheim bij persbenadering…
Als jij de journalist van de schrijvende pers wilt benaderen, stel jij een persbericht op. Natuurlijk, als jij al vaker met hem of haar gecorrespondeerd hebt, hoef je niet altijd een volledig uitgeschreven persbericht toe te sturen (maar het scheelt de journalist wel weer werk, en ook op de nieuwsredacties geldt: tijd = geld. Dus hoe completer, hoe beter).
Stel je nu eens voor dat je jouw persbericht + foto toestuurt. Je hebt werkelijk o-ve-ral aan gedacht:
- het persbericht is 250 woorden
- jouw contactgegevens staan er netjes bij (en ze zijn actueel)
- jouw bijgeleverde foto is rechtenvrij
Dus hup! Daar gaat-ie dan.
#zoefff
Het enige dat jij over het hoofd hebt gezien, is een persoonlijke boodschap aan de journalist. Een korte introductie, waarbij je uitlegt waarom je aandacht vraagt voor jouw onderwerp, via het zorgvuldig door jou geschreven persbericht…
#oeps
Weet je wat er dan gebeurt, met jouw zorgvuldig opgestelde persbericht? Juist: in de prullenbak. Denk je nu: ‘Nou, dat zal wel meevallen… Dan help ik je even uit de droom.
Want dit is de realiteit – en dat zeg ik omdat ik zelf jarenlang als journalist en eindredacteur heb gewerkt bij een aantal kranten en online magazines – wanneer je geen (persoonlijk) begeleidend schrijven hebt gestuurd, kan het zo maar zijn dat jouw bericht verwijderd wordt. Of onopgemerkt in de hoop andere e-mails verdwijnt.
Oud-journalist (en door o.a. BNR veelgevraagd ZZP-expert) Pierre Spaninks beaamt dit. Hij vertelde mij: “Ik ben me er niet van bewust dat ik deze persberichten ontvang, want zodra ik deze zie, klik ik ze met mijn duim weg.” Oftewel: hij delete ze meteen.
En in datzelfde gesprek zei Pierre mij: “Ik wil natuurlijk weten waarom ik een persbericht krijg. Ik wil geprikkeld worden, verleid…” Doe je dat niet, dan wordt jouw persbericht RÜCKSICHTSLOS verwijderd. En dat is zonde van je werk. Dus als je de volgende keer Pierre of een andere journalist mailt, doe dan je best. En schrijf bijvoorbeeld:
“Beste Pierre,
Met veel interesse volg ik jouw inspirerende artikelen en radio-interviews over zzp’ers en alle wettelijke wijzigingen waar zelfstandig ondernemers mee te maken krijgen. Het is fijn te weten dat jij je inspant om de beeldvorming rondom zzp’ers scherp te houden en positief te beïnvloeden waar kan. Ik mail jou dan ook over een onderwerp waar jij je mogelijkerwijs voor interesseert, afgaande op eerdere publicaties van jouw hand.
Ondernemers kunnen leren van marathonlopers. Dat blijkt uit een recent onderzoek dat ik deed naar de werking van het brein…
In het persbericht hieronder en in de bijlage vertel ik er meer over.
Mocht je nog vragen hebben, dan ben ik bereikbaar via … .
Hartelijke groet,
…”
Tip
Wanneer je een persoonlijk contact hebt bij een redactie – en dus de journalist kent en hem of haar persoonlijk kan aanschrijven – is dat altijd beter dan naar het algemene redactieadres. Mocht je nog geen journalist persoonlijk kennen, dan weet je ook wat jou te doen staat… ? #uitjouwcomfortzone
Linda Graanoogst, publiciteitscoach bij Met Gemak In Het Nieuws