Vergeet je veilige haven. Want daarbuiten gebeurt het. En deep down wéét je dat ook.
[Spoiler alert: dit is een long read. Een persoonlijk verhaal dit keer. Leestijd: 2 minuten]
Wanneer je altijd doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. En als dat resultaat ‘matig’ is, wordt het dik tijd om het ANDERS aan te pakken. Het begint natuurlijk allereerst met jouw doel: wáár werk je naartoe? Wat wil jij bereiken?
Even een voyeuristisch inkijkje. Begin 2020 wist ik: dit jaar wordt het jaar van mijn doorbraak. Ik voelde dat ik dingen ANDERS wilde aanpakken. Niet voor niets ging ik eind 2019 op een superrrrdeluxe en enerverende cruise met zo’n 30 andere kennisondernemers/experts. Aan boord in Genua, naar Marseille, Barcelona, Málaga, Tenerife, en toen: De Grote Oversteek naar het Caraïbisch gebied. Vijf dagen lang voeren we over die enorme oceaan, met alleen maar water om ons heen. En een zeemeeuw als verstekeling, maar verder geen enkele vogel te zien, want: geen land. Deinend op de volle zee, niets anders dan water om ons heen. Wat een ervaring was dat.
En elke dag leerden we van elkaar: de een was expert in quantum fysica en universal laws, de ander in leadpages en salesfunnels en weer een ander een kei in verdienmodellen… En ik? Ik gaf een masterclass in free publicity (en – niet onbelangrijk – hoe je daarmee je business kan laten groeien).
Waarom ik jou dit verhaal vertel? Simpel. Als iemand mij een paar jaar geleden gevraagd zou hebben of ik op een overzeese cruise voor een internationaal gezelschap trainingen zou geven (in het Engels) en daarbij zo’n 5 weken van huis zou zijn, zou ik zeer waarschijnlijk bedenkelijk gekeken hebben. Maar toen ik eind 2018 gevraagd werd of ik een jaar later een masterclass wilde geven aan boord van de MSC Precioza, voelde ik meteen een dikke vette JA! IK WIL! En ik schrok van mijn eigen reactie.
Want even serieus: ik op zo’n enorm – niet bepaald duurzaam – cruiseschip. Doe normaal, man. Ik, met 30 volslagen wildvreemden op een schip dat zo groot is als een klein dorp, met vierduizend mensen aan boord?! Nee joh. Ik, die zo van de groene natuur houd, de vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil? Nahhhh… Ik, die zo gehecht is aan mijn gezin, mijn lieve man en dochter? Ahw…:-(
En toch die vettah ‘JA IK WIL DAH DOEN! Wat was die stem in mij, die dit wilde doen, no matter what? Misschien was dat mijn ‘hogere ik’, mijn ziel die mij dit cadeau schonk. Yeah sure.
En toch. Ik heb het gedaan. En het was fantastisch. Het was lekker. Het was afschuwelijk. Het was eng. Het was bizar. Het was gaaf. Het was zo tof. En niets was wat het leek, ook dat.
Ik heb zooooooooo veeeeeeeel geleerd aan boord. Over mijn business. Over andere businesses. Over anderen. Over mezelf. Over normen en waarden. Ik heb eens goed in de spiegel gekeken. Doelen gesteld. Grootse Doelen. Het moest ANDERS.
En ja, dat doet soms pijn, eerlijk zijn naar jezelf. En naar je business. Kijken in de spiegel.
Mezelf afvragen: ben ik blij met dit resultaat, met deze inspanningen. Lacht mijn bankrekening stralend naar me terug, wanneer ik het zo blijf doen? Hoe zit het met mijn vitaliteit? Hoe blij ben ik met mijn leven, mijn gezin, mijn werk, mijn relaties, mijn vrienden? Welke sprong ga ik maken? Wanneer? Waarom wacht ik nog op… goedkeuring van anderen? Of nog erger: van mezelf?
En toen raakte het me, als een lichtflits bij heldere hemel.
Daar, staande op het balkon, ergens onderweg, in het aardedonker, met de klotsende oceaan onder mijn knikkende knieën, ergens halverwege, tussen Tenerife en Barbados, om 04:44 uur in de vroege ochtend met alleen maar de bruisende, onstuimige ruisende zee aan mijn voeten, diep donkerblauw, met witte koppen schuim klotsend tegen de flanken van het enorme cruiseschip: de enige die mij tegenhoudt, ben IK-ZELF.
Er is niets buiten mij wat mij tegenhoudt.
Alles is mogelijk in het veld der oneindige mogelijkheden.
Alles zit IN MIJ.
Alles buiten mij is een reflectie van wat in mij zit.
Ka-boem.
(Met zware stem: )
And then it hit me in the face.
It was I, the one who stopped me from being true to myself.
It was I, the one who stopped me from… Being.
Terug naar het moment dat ik de vraag kreeg. Mijn voorstellende vermogen helpt me altijd om het te realiseren. En dat kan in een split second gaan. Op het moment dat de organisator me vroeg of ik trainingen wilde geven op een cruise, zag ik meteen voor me dat ik in een mooie, goed gevulde zaal voor een groep internationale ondernemers stond. Ik zag me over de waarde van free publicity voor de groei van hun bedrijf vertellen… Kortom; ik kon het me voorstellen en dan kan dat dus gebeuren.
Als ik dan ‘verder kijk’ en als het ware intune op wat ik daar kan brengen en vice versa: wat deze ervaring mij kan brengen… en ik zie dikke vriendschappen ontstaan… samenwerkingsverbanden… plezier… ontspanning… confrontaties met mezelf, het Zelf, de ander… en ik ervaar kippenvel, dan is het goed. Zo stem ik vaak af of iets een goede beslissing is, of niet.
Hoe doe jij dat?
Tip
Ga eens contempleren over 1 belangrijk onderwerp. Schrijf je hoofdvraag op een briefje voor je op. Zet een rustig meditatiemuziekje op (bijvoorbeeld deze) en ga op een kussen op de grond zitten of op een comfortabele stoel, met je voeten op de vloer. Neem 30 minuten de tijd voor dit thema.
De light version gaat als volgt:
Stel jezelf de vraag: is het waar wat ik denk? Is het omgekeerde ook waar? Wie ben ik zonder deze gedachte?
Of, als je wat dieper erop in wilt gaan: wat betekent dit vraagstuk voor mij? Welk aspect van dit thema daagt mij uit? Waarom daagt het mij uit? Hoe oud was ik toen ik voor het eerst met dit thema te maken kreeg? Als ik daarop inzoom, wat waren de omstandigheden? Had ik hulp? Zag ik hulp? Wat had ik anders willen doen, toen? Wat leert deze soortgelijke situatie mij nu?
En dan stel je jezelf voor dat je de oplossing voor deze belangrijke vraag hebt gevonden. Spring in de toekomst en kijk hoe je erbij zit/staat. Hoe voel je je? Wat zijn de omstandigheden dan? Wat vertelt het jou? Wat heb je geleerd, over jezelf?
Iedereen heeft zo nu en dan belemmerende overtuigingen. De kunst is allereerst om deze te doorzien. En vervolgens in te zien dat het omgekeerde van die gedachte, net zo waar is.
Welke belemmerende gedachte heb jij, als het gaat om het benaderen van de pers?
Stuur jouw ‘belemmerende gedachte’ vóór vrijdag aanstaande om 15.00 uur in door te reageren op deze e-mail. De eerste 5 nodig ik uit voor een gezamenlijke zoom call op maandagavond 8 juni om 20.00 uur waarbij ik persoonlijk inga op jouw vraag. Houd er rekening mee dat je dus beschikbaar bent op bovenstaand tijdstip voor de zoom call. Dit online, live gesprek via zoom duurt 60 minuten, dus per persoon besteed ik maximaal 12 minuten om op jouw vraag in te gaan. Wees ook zo galant om de andere experts te horen; de ervaring is dat je (net zo)veel leert van de ander.
Op jouw publiciteit!
Linda Graanoogst
